Print this page

Το παιδί μου θυμώνει πάρα πολύ!

Ένα ερώτημα που συχνά τίθεται από τους γονείς όταν έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν με ειδικό ψυχικής υγείας είναι η διαχείριση του θυμού των παιδιών.<

Διερευνώντας περισσότερο την ανάγκη των γονέων διαπιστώνει κανείς πως αυτό που τους φέρνει σε αδιέξοδο, θυμώνει και τους ίδιους ή τους κάνει να νιώθουν ανήμποροι, δεν είναι το συναίσθημα του θυμού αλλά οι έντονες αντιδράσεις που εκδηλώνουν τα παιδιά, συνήθως, όταν «δε γίνεται το δικό τους».

Οι αντιδράσεις αυτές μπορεί να είναι εκρήξεις οργής, κατά τις οποίες η επιθετικότητα στρέφεται κυρίως στον εαυτό του -πέφτει στο πάτωμα και φωνάζει χτυπώντας τα χέρια και τα πόδια του. Αργότερα, από την ηλικία των δύο με τριών ετών, η επιθετικότητα εκφράζεται προς τα αντικείμενα και τους ανθρώπους γύρω του. Τα μεγαλύτερα παιδιά που έχουν αποκτήσει ικανό αυτοέλεγχο, χρησιμοποιούν περισσότερο ύβρεις και απειλές και λιγότερο σωματική βία.

Για να υποστηρίξετε τα παιδιά θα πρέπει να θυμάστε:
● Ο θυμός είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα. Στόχος είναι να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά να εκφράζουν το θυμό τους με αποδεκτό τρόπο και όχι να μη θυμώνουν
● Κάθε φορά που βρίσκεστε δίπλα στο παιδί σας ενώ αυτό φωνάζει, κλαίει γοερά, πετάει πράγματα, πριν κάνετε οτιδήποτε αναρωτηθείτε καταρχήν γιατί συμπεριφέρεται έτσι και τι τελικά κερδίζει με αυτό που κάνει. Πίσω από τα ξεσπάσματα θυμού συχνά βρίσκεται η έντονη απογοήτευση των παιδιών επειδή δεν πραγματοποιήθηκε κάποια επιθυμία τους ή για να αποφύγουν κάποια ανεπιθύμητη δραστηριότητα. Ωστόσο, καταλήγουν σε αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας του συναισθήματος τους καθώς δεν γνωρίζουν άλλους. Επιπλέον, εάν με αυτή τη συμπεριφορά κατάφεραν κάποια στιγμή να κερδίσουν αυτό που ήθελαν, τότε σίγουρα θα επιμείνουν αρκετά
● Αποφύγετε τη λεκτική και σωματική βία, καθώς μακροπρόθεσμα ή και άμεσα θα εντείνει τη συμπεριφορά του παιδιού
● Το ότι το παιδί σας προκαλεί προσωπικά (π.χ. είσαι «κακός μπαμπάς» ή «κακή μαμά») δεν σας καθιστά πραγματικά ανεπαρκείς γονείς. Αποστασιοποιηθείτε για λίγο και δώστε του χρόνο να ηρεμήσει επιβλέποντάς το προκειμένου να προλάβετε ενδεχόμενο κίνδυνο
● Τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερο από αυτά που κάνετε και όχι από αυτά που λέτε. Το να διαχειριστείτε τις εκρήξεις θυμού του παιδιού με σεβασμό και ψυχραιμία είναι το καλύτερο που μπορείτε να τους δώσετε.

Δεδομένων των παραπάνω, καλές πρακτικές θεωρούνται:
● Σε επίπεδο πρόληψης, βοηθήστε το παιδί να αναγνωρίζει τα σημάδια του θυμού στο σώμα του – υψώνεται ο τόνος της φωνής, τα μάγουλα γίνονται κόκκινα, η καρδιά χτυπάει πιο δυνατά, το στόμα στεγνώνει- και προτείνετε αποδεκτούς τρόπους έκφρασης του συναισθήματος αυτού (π.χ. «πες με λόγια τι σκέφτεσαι και πως νιώθεις», «εκτόνωσε την ένταση σε ένα μαλακό αντικείμενο», «πάρε βαθιές αναπνοές, τρέξε, πήγαινε βόλτα με το ποδήλατο», «άκουσε την αγαπημένη σου μουσική»)
● Εάν το παιδί ξεσπάσει με μη αποδεκτό τρόπο, δώστε του αρχικά λίγο χρόνο. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί στο να μην κλιμακώσει την ένταση αλλά και να σκεφτεί
● Αφού ηρεμήσει αναγνωρίστε τα συναισθήματά του και μη διστάσετε να του μιλήσετε για τα δικά σας. Στόχος είναι να μάθει το παιδί να αναγνωρίζει και να εκφράζει τα συναισθήματά του. Επιπλέον, συζητείστε μαζί του πιθανές εναλλακτικές λύσεις

Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056» ή ηλεκτρονικά στην διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., ώστε να συζητήσετε με ψυχολόγο όλα αυτά που μπορεί να σας απασχολούν σε σχέση με το παιδί σας.

Related items