Στην ηλικία των δύο-τριών ετών περίπου το παιδί αρχίζει να χρησιμοποιεί μια γλώσσα αρκετά πλούσια και μπορεί να εκφράζει αυτό που σκέφτεται.
Είναι περίεργο και με έντονη την επιθυμία να γνωρίσει και να μάθει:
αν μέχρι τώρα παρατηρούσε σαν προσεκτικός θεατής όλα όσα συνέβαιναν, σήμερα θέλει να ξέρει τη σημασία.
Να λοιπόν που έρχεται η περίοδος των «γιατί;».
Θέλει να ξέρει με λεπτομέρειες την αιτία για την οποία κάποια πράγματα συμβαίνουν, γιατί υπάρχουν, γιατί σπάνε, γιατί γίνονται….
Οι ερωτήσεις σχετίζονται με τα πάντα, από τις πιο σημαντικές έννοιες μέχρι αυτά που για τους μεγάλους φαίνονται ασήμαντα αλλά για εκείνο εξίσου μεγάλη αξία:
«Γιατί πρέπει να τρώω με το πιρούνι;»
«Γιατί το φεγγάρι υπάρχει μόνο τη νύχτα;»
Γιατί; Γιατί; Γιατί;
Για κάθε μαμά και κάθε μπαμπά το να πρέπει να απαντά σε κάθε ερώτηση γίνεται σχεδόν μια περιπέτεια που δεν ξέρεις πού θα σε οδηγήσει και κυρίως πόσο θα κρατήσει.
Μερικές φορές οι ερωτήσεις μπορεί να σας εκπλήξουν, άλλες φορές μπορεί να κουραστείτε να δίνετε απαντήσεις γιατί γνωρίζετε ότι κάθε απάντηση θα φέρει μια καινούρια ερώτηση, αλλά… μην παραδίνετε τα όπλα!
Απαντήστε σε κάθε ερώτηση με απλό και κατανοητό για την ηλικία του τρόπο. Αυτό θα εμπλουτίσει περισσότερο το λεξιλόγιό του και θα διευρύνει τις γνώσεις του και με το χρόνο θα ελαττωθεί το «βάσανο» των γιατί.
Εκτός από την επιθυμία του για μάθηση, σε αυτή την ηλικία στα παιδιά αρέσει να προσελκύουν την προσοχή.
Οι συνεχείς ερωτήσεις του είναι για εκείνο ένα εξαιρετικό μέσο για να επικοινωνεί μαζί σας και να μοιράζεται τις σκέψεις του.
Προσπαθήστε να καταλάβετε τι θέλει πραγματικά να μάθει με την ερώτησή του και απαντήστε χωρίς πολλές φλυαρίες.
Δείχνετε πάντα ότι ενδιαφέρεστε, διακόψτε αυτό που κάνετε για να του αφιερώσετε χρόνο για την απάντηση, με ηρεμία και κοιτάζοντάς το τρυφερά στα μάτια: θα αυξήσετε έτσι την αυτοπεποίθησή του, που είναι υπό συνεχή διαμόρφωση.
