Σημείο τομής ανάμεσα σε αυτές τις «τεχνικές» αποτελούν τα όρια τα οποία πρέπει να θέσουν οι γονείς στο παιδί τους. Όρια στην συμπεριφορά, όχι στην αγάπη. Κάθε παιδί έχει ανάγκη από όρια.
Η οικογένεια αποτελεί το μικρότερο, αλλά βασικότερο, μοντέλο της κοινωνίας. Όλα ξεκινούν από την συμπεριφορά που θα υιοθετήσει το παιδί μέσα στα πλαίσια του οικογενειακού περιβάλλοντος.
Για αυτό τον λόγο οι γονείς οφείλουν να θέσουν όρια στα παιδιά ήδη από την βρεφική ηλικία, όταν το παιδί βρίσκεται στα αρχικά στάδια της διαμόρφωσης του χαρακτήρα του.
Τι σημαίνουν, όμως, τα όρια; Όσο αυστηρός κι αν ακούγεται σαν όρος δεν αποτελεί απειλή για την ψυχική υγεία του παιδιού αν εφαρμοστούν σωστά.
Βασική προϋπόθεση για την εφαρμογή των ορίων είναι η συνεργασία μεταξύ των γονιών, του παιδιού αλλά και όσων έρχονται σε επαφή με το παιδί. Αυτό πρέπει να συμβεί, έτσι ώστε να μην υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης οι οποίοι θα προκαλέσουν σύγχυση στο παιδί.
Τα όρια θέτονται για να αποφευχθεί η τιμωρία
Οι γονείς ΠΑΝΤΑ μαζί με το παιδί πρέπει να καθορίσουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν τα παιδιά, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα σε όσα αφορούν την σωματική ακεραιότητα των παιδιών.
«Τα παιδιά ΔΕΝ πρέπει να περνούν τον δρόμο μόνα τους, χωρίς να ελέγχουν και από τις δύο πλευρές», όταν ακούσει κάτι τέτοιο ένα παιδί δύο ετών δεν θα μπορέσει να καταλάβει και πολλά. Σε αυτό το σημείο έρχεται η συζήτηση. Κάθε όριο που τίθεται πρέπει να ακολουθείται από επεξήγηση.
Γιατί πρέπει να πειθαρχεί σε αυτό και τι πρόκειται να συμβεί αν το παρακούσει. Τότε το ίδιο δίχρονο παιδί θα είναι σε θέση να αντιληφθεί την έννοια του κινδύνου.
Είναι πολύ πιθανό τα παιδιά να παρακούσουν παραπάνω από μία φορά τους κανόνες που έχουν τεθεί, είναι απόλυτα φυσιολογικό. Τότε, εμφανίζεται η επανάληψη.
Κάθε φορά θα είναι και πιο εύκολο στο παιδί να προσαρμοστεί στους κανόνες συμπεριφοράς που απαιτούν οι περιστάσεις. Θα υπάρχει σωστή επικοινωνία ανάμεσα σε γονέα και παιδί και θα επικρατεί οικογενειακή γαλήνη, έναντι του χάους σε μία οικογένεια χωρίς κανόνες.
Τα όρια δηλώνουν το ενδιαφέρον του γονέα προς το παιδί, το οποίο τα εκτιμά και με τον καιρό τα σέβεται και τα ακολουθεί.
Ας μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχουν κακά παιδιά, μόνο παιδιά χωρίς όρια.
Γράφει η Κωνσταντίνα Γάτσου - Νηπιαγωγός, Τμήμα Εκπαίδευσης & Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
